- figlarka
- figlarka {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. figlarkarce; lm D. figlarkarek {{/stl_8}}{{stl_7}}'kobieta płatająca figle; psotnica' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
figlarka
Look at other dictionaries:
figlarka — ż III, CMs. figlarkarce; lm D. figlarkarek forma ż. od figlarz Przemyślna figlarka … Słownik języka polskiego
diabełek — m III, DB. diabełekłka, N. diabełekłkiem; lm M. diabełekłki, DB. diabełekłków «zły duch, złośliwy duszek; diablę, diablik, chochlik» Wyrzeźbił rogatego diabełka. przen. «o dziecku, o kimś niedorosłym: złośnik (złośnica), trzpiot, figlarz… … Słownik języka polskiego
filutka — ż III, CMs. filutkatce; lm D. filutkatek «figlarka, spryciarka» Przymilna, swawolna, zalotna filutka … Słownik języka polskiego
